Juridische bescherming tegen nabouwen van software door auteursrecht

Software kan worden beschermd door het auteursrecht als de software voldoet aan de oorspronkelijkheidstoets. Dit wil zeggen dat de software een eigen, oorspronkelijk karakter moet hebben en het stempel van de maker moet dragen. Anders gezegd, de software mag niet ontleend zijn aan de software van een andere partij. Het gaat hierbij overigens om de oorspronkelijkheid van de broncode van de computerprogrammatuur, oftewel de leesbare tekst die door de programmeur in een programmeertaal is geschreven. Daar biedt de wet bescherming. De functionaliteit, de programmeertaal (bijvoorbeeld Java) en de onderliggende ideeën van een computerprogramma worden niet beschermd. Dit volgt onder andere uit het SAS/World Programming Ltd-arrest van het Europese Hof van Justitie. Als de functionaliteit en het idee wel onder het auteursrecht zouden vallen, dan zou dat namelijk neerkomen op het monopoliseren van ideeën. En dat is onwenselijk aangezien dat ten koste gaat van innovaties.

Ten aanzien van de broncode heeft de rechthebbende een exclusief recht (het auteursrecht). Dit houdt in dat een ander de broncode niet, zonder toestemming of zonder inachtneming van bepaalde (open source) licentievoorwaarden, mag kopiëren. Maar, hoe zit dat dan bij ‘nabouwen’? Is dit hetzelfde als ‘reverse engineering’? Is er in deze gevallen geen sprake van een verveelvoudiging van de broncode?

Juridische grenzen van het toelaatbare bij het ‘nabouwen’ van software

Reverse Engineering

Reverse engineering is het onderzoeken van een product om daaruit af te leiden wat de eisen zijn waaraan het product probeert te voldoen, of om de precieze interne werking ervan te achterhalen. Voor zover het daarbij gaat om computersoftware, wordt geprobeerd om de broncode van de software te achterhalen. In de Softwarerichtlijn wordt dit ‘decompilatie’ genoemd.

Artikel 6 van de Softwarerichtlijn (en artikel 45m van de Auteurswet) bepaalt dat decompilatie van software geen inbreuk op het auteursrecht oplevert onder de voorwaarde dat de reverse engineering noodzakelijk is om de interoperabiliteit met andere software te kunnen bewerkstelligen. Wanneer het doel van de decompilatie dus is om een identieke reproductie van de software te maken, levert dat wel auteursrechtinbreuk op. Kortom, het nabouwen van software om deze compatible te maken met andere of eigen software, is toegestaan, anders niet.

Clean Room softwareontwikkeling

Naast reverse engineering bestaat ook het concept van ‘clean room’ softwareontwikkeling. Bij deze methode zijn er twee teams. Een team van softwareontwikkelaars dat toegang krijgt tot de broncode van de na te bouwen software, deze uit elkaar trekt en enkel documenteert welke functionaliteit wenselijk is. Dat laatste is toegestaan, want de functionaliteit van software wordt immers niet juridisch beschermd.

Vervolgens is er een tweede team van ontwikkelaars die de documentatie – met dus enkel de beschreven functionaliteit – ontvangen en op die manier software kunnen ontwikkelen die de gewenste functionaliteit realiseert. In feite komt het neer op een soort ‘Chinese Walls’ zoals we die op meer plekken kennen (zoals bij banken). Met name in de Verenigde Staten van Amerika is dit een gebruikelijke methode van software ontwikkelen.

Conclusie

Codeless Technology B.V.* is het bedrijf achter de commercial en de website slimsoftwarenabouwen.nl. Wat zij doen is niet gebaseerd op reverse engineering, noch op clean room softwareontwikkeling. Ze bouwen de gewenste functionaliteit na op basis van de werkwijze en data van de klant en het wensenpakket van de klant. Het heeft in de verte dus iets weg van clean room ontwikkeling, maar dan zonder een team dat inzage heeft gekregen in de broncode. Interesting…Nu het nabouwen vooral gebaseerd is op een reproductie van de uiterlijke kenmerken van de functionaliteit en de inhoudelijke technische kennis van de achterliggende techniek van de software ontbreekt, ben ik wel benieuwd hoe de black box die Codeless ‘de Recorder’ heeft genoemd het nabouwen van software technisch efficiënt en voldoende kwalitatief voor elkaar krijgt.

In deel 2 van dit blog gaan we, na een bezoek aan Codeless technology, dieper in op wat er bij software nabouwen gebeurt.

Heeft u ook een vraag over software of inbreuk op intellectuele eigendomsrechten, neem contact op met Chantal Bakermans van Penrose.

* Voor de goede orde: Codeless Technology is geen cliënt van Penrose.

Advocatenkantoor Penrose, Amsterdam.

Anderen zochten ook naar: