Meer schuldeisers nodig voor faillietverklaring
Volgens vaste rechtspraak is voor faillietverklaring vereist dat een schuldenaar meer dan één schuldeiser onbetaald laat, de zogenaamde pluraliteit van schuldenaars. De vraag die de Hoge Raad op 24 maart 2017 heeft beantwoord, is of op dit vereiste zou moeten worden terugkomen.
Vereisten faillietverklaring
Een faillietverklaring wordt uitgesproken indien summierlijk blijkt van feiten of omstandigheden die aantonen dat de schuldenaar verkeert in de toestand dat deze heeft opgehouden te betalen. Of een natuurlijk persoon of bedrijf in de toestand verkeert dat hij of zij heeft opgehouden te betalen, wordt beoordeeld aan de hand van twee vereisten:
(i) de aanvrager van het faillissement moet een opeisbare vordering hebben die niet wordt voldaan, en;
(ii) de schuldenaar dient naast deze vordering één of meer andere schuldeisers onbetaald laten (het pluraliteitsvereiste).
In de onderhavige zaak bestond er tussen partijen geen discussie dat er een opeisbare vordering was (vereiste (i)). Voor wat betreft vereiste (ii) stelde de aanvrager zich op het standpunt dat het pluraliteitsvereiste (en daarmee een steunvordering) geen noodzakelijke voorwaarde zou zijn voor het uitspreken van een faillietverklaring en dat slechts de vraag zou moeten worden beantwoord of de schuldenaar in de toestand verkeert dat hij heeft opgehouden te betalen (artikel 1 lid 1 en artikel 6 lid 3 Faillissementswet). Het pluraliteitsvereiste staat namelijk niet direct in de faillissementswet. Verder blijkt het in de praktijk voor een schuldeiser vaak lastig om een steunvordering te vinden. Daarnaast worden (vaak kleine) steunvorderingen in het zicht van faillissement door de schuldenaar voldaan, waarmee het faillissement wordt voorkomen.
Hoge Raad over faillietverklaring
De Hoge Raad gaat niet mee in het standpunt van de schuldeiser en handhaaft zijn vaste rechtspraak dat voor het uitspreken van een faillietverklaring sprake moet zijn van meer dan één schuldeiser. Een steunvordering blijft dus vereist. De reden hiervoor is volgens de Hoge Raad dat het faillissement als doel heeft het vermogen van de schuldenaar te verdelen onder de gezamenlijke schuldeisers. Dat is logischerwijs niet het geval indien de faillietverklaring wordt uitgesproken van een schuldenaar die slechts één schuldeiser heeft.
Conclusie
Dit leidt tot de conclusie dat voor een faillietverklaring (nog steeds) moet worden voldaan aan het vereiste van pluraliteit van schuldeisers. De volledige uitspraak is te vinden onder de volgende link.
